Image thumbnail

AGF

Alhoewel we nog steeds niet weten hoe COVID19 werkt, is nu wel duidelijk dat het versterken van je immuunsysteem helpt. Geen garantie overigens, maar de roep om leefstijl als medicijn te volgen, wordt steeds groter. Voldoende vitamine D, en uiteraard ook vitamine C, helpt je weerstand te verhogen. Niet voor niets wordt gezegd dat je voldoende groente en fruit moet eten. Eigenlijk weten we dat al jaren, maar juist in deze tijd valt dit niet mee. De verleiding om ongezond te eten wordt immers alleen maar groter in moeilijke tijden.  We verwennen ons zelf met extra wijn en snacken wat af. Zelf ben ik de eerste die zwicht, maar ik weet rationeel dat aanbod en confrontatie je verleiding bepaalt. Is ongezond eten minder zichtbaar en duurder, dan eet je het minder. Dit geld ook andersom voor groente en fruit. Deze week

Elke dag is voor mij anders sinds Corona. Ik leef in gespleten werelden. De ene dag praat ik met Retailers die alle zeilen bij moeten zetten om voldoende aanbod te hebben voor de grote vraag. Met mensen die extra uren draaien om ons voedsel in de winkel te krijgen. De andere dag met ondernemers, waar bijna geen omzet binnenkomt vanuit Foodservice klanten. Thuis hoor ik in een videocall dat familie overuren draait op de Corona-afdeling. Zelfs het HBO-V diploma moet wachten, want je bent eerst nodig op de werkvloer. Dit terwijl haar vader in de evenementenbranche duimen draait, en geen inkomsten meer heeft in het komende half jaar. Een schrijnende tegenstelling van druk versus zich vervelen, van overwerk versus inkomen-loos, ziek versus gezond. Corona lijkt de wereld in tweeën te splitsen en toch lijkt het naast elkaar te kunnen bestaan. Waar

  Herken je dit gevoel? Dat je beseft dat je gezond moet eten om je weerstand te verbeteren in  deze Coronatijd, maar dit niet doet.  Dat je rationeel wel weet dat eten van verse groenten en fruit nu nodig is, maar dat je toch liever pizza kiest. Dat je je zorgen maakt om de wereld om je heen, en tegelijkertijd een positief voorbeeld wil zijn voor je kinderen. Dat je al langere tijd met het hele gezin thuiszit en het huis dan wel erg vol is. En je minder beweegt omdat de sportschool dicht is, en toch stiekem zwaarder wordt omdat je niet meer heen en weer naar je werk gaat.  Juist dan is het moeilijk om je ratio te volgen en gezond te blijven eten.  Het woord emotie-eten is niet voor niets uitgevonden. Hieraan moest ik denken toen ik deze week

"Als eten niet de oplossing is" als kop van een artikel, triggert mij om door te lezen. Zeker in december is het immers herkenbaar dat we ons volstoppen met eten. De vraag is waarom? Voor de gezelligheid? Omdat het hoort? Omdat we anders ons eenzaam voelen in deze donkere dagen? We worden verleid karrenvol eten in te slaan voor de feestdagen en het draait allemaal om emotie. Niet voor niets zijn de kerstcommercials van de Retailers emotie gedreven. 'Als honger niet het probleem is, is eten niet de oplossing' stelt de schrijver. Tja dat kan je wel zeggen, maar in onze welvarende consumptiemaatschappij worden we 24 hours verleid om te eten. Niet voor niets verschuift het aantal maaltijden van drie keer per dag naar zeven kleinere porties. Om maar niet te spreken over ons dagelijks snackgedrag waarin we vooral koek, repen,

De vraag "Wat eten we vandaag?" komt elke dag terug. Of je wilt of niet, er komt een moment op de dag dat er toch "eten geregeld moet worden". Alleen voor jezelf, je partner of een heel gezin; het levert ons hoofdbrekens op. En uit onderzoek blijkt dat we steeds later op de dag en impulsiever besluiten.  Waar we voorheen al nadachten bij de weekboodschappen over het eten van de komende week, gaan we nu einde middag nog langs de retailer voor het eten van vandaag. Of nog gemakkelijker, we laten het thuisbezorgen. Een jaar geleden introduceerde Inga Blokker van het FSIN de term "mentaal gemak" al. Tijdens Quo Vadis sessies discussieerden we met leveranciers en retailers over de groeiende behoefte bij consumenten om "niet na te hoeven denken" over "wat eten we vandaag". Regelmatig gebruik ik de term en merk

Ben jij ook je snackgedrag van tussendoortjes aan het veranderen? Het besef dat we te veel suikers binnen krijgen als we toegeven aan de verleiding van candybars, koeken en zelfs de gezonde repen, dringt door.  In een tijd waarin we van drie naar zeven eetmomenten per dag gaan, is het eigenlijk gewoon geworden dat we tussendoor snacken.  We eten vaker buitenshuis, onderweg en nemen standaard iets mee naar school of naar het werk. En dat is zeker niet altijd fruit constateert het Voedingscentrum. Maar weten dat gezond snacken beter is dan al die suikers, zet nog niet aan tot actie. Belangrijk is juist wat wij aangeboden krijgen onderweg, en hoe dit gepresenteerd wordt. We willen immers verleid worden. Waar de impulsmerken al jaren snappen dat emotie de belangrijkste drijfveer is van consumptie, moeten we dat voor gezonde producten nog leren. Op

AGF is een categorie waarin innovatie ver te zoeken is, wordt gesteld. Ik vraag mij dan meteen af of dit wel zo is. Uiteraard is dan de eerste vraag wat je precies onder innovatie verstaat? Een komkommer blijft een komkommer, ook al teel je er een mini-versie van. Maar het opent wel een ander gebruiksmoment! Kijk maar eens naar het snack-schap binnen de AGF-afdeling, die vol staat met bekers snoeptomaatjes, emmertjes snackkomkommers en -paprikaatjes. Dat stimuleert consumptie en brengt een segment in beweging. Dus is dit dan innovatie of niet? Toch trekt nu een ontwikkeling mijn aandacht die zeker onder de noemer Innovatie valt. In Amerika ligt er inmiddels fruit in de winkel, voorzien van een natuurlijke coating die het fruit langer vers houdt. Retailer Kroger in de VS had de primeur met avocado's die voorzien zijn van een "Apeel-laagje' en

Food is emotie, heb ik altijd geleerd. Deze leerles houd ik in mijn achterhoofd, wanneer we zoeken naar manieren om consumenten te verleiden, een nieuw product te laten kopen. Dit wordt opnieuw bevestigd in de resultaten van een onlangs verschenen, frans onderzoek naar het effect van nudges. Hieruit bleek dat het inspelen op emoties, het koopgedrag het meest beïnvloeden. Ook voor het stimuleren van de consumptie van gezonde producten, zoals groenten en fruit, is dit een belangrijk gegeven. Sterker nog, uit onderzoek blijkt dat ons brein sneller verleid wordt door ongezonde producten. Dus het stimuleren van gezond eten is extra moeilijk. Ja, maar niet onmogelijk. Onlangs bewees het NAGF in een test met winkelketen Dirk, dat nudges op de winkelvloer wel degelijk effect hebben. De vraag is meer welke nudges we het beste kunnen inzetten om de consumptie voor groenten en fruit te

Innovaties en conceptpresentaties die gebaseerd zijn op insights, scoren altijd het hoogst. Het is dan ook mooi om te zien dat ook in de wereld van groenten en fruit deze inzichten worden toegepast. Onlangs was ik in de Fresh Mall in Leidschendam en kwam daar in de nieuwste Jumbo Foodmarkt de "Little Fresh" display tegen. Een mooie display die inspeelt op kleinere huishoudens, die toch vaak aan grote groenten te veel waste overhouden. Natuurlijk kun je ook als klein huishouden de volgende dag de restjes opmaken.  Maar in deze tijd van gemak is een kant & klare hoeveelheid op maat een betere oplossing. Ik ben dan ook benieuwd of deze display gaat werken. Of de groenten klein genoeg waren en nog belangrijker

Op het Nudging Symposium van het NAGF werd op 18 juni 2019 het resultaat van het "Ga voor kleur"-lab bij Retailer Dirk bekend gemaakt. Alhoewel niet diep op de cijfers ingegaan werd, was het duidelijk dat de zeven verschillende test-onderdelen effect hebben gehad. Wel is het impuls-effect tijdelijk, maar mits regelmatig ververst, kan het de consumptie van groenten en fruit zeker laten groeien. Hiervoor is echter wel budget nodig. Dat er met de nodige creativiteit en het gezamenlijk oppakken van verantwoordelijkheid veel bereikt kan worden, liet de Engelse Jo Ralling zien. Een inspirerende presentatie toonde de 360 graden "Veg-power"campagne die belangeloos door de grote Retail- en Media partijen in de UK werd gesponsord. Ook Jamie Oliver en de X-factor jury werkten mee. Deze aanpak resulteerde in een groot bereik en belangrijker nog, gedragsverandering bij kinderen. Wat ze in Engeland goed snappen